De afgelopen dagen sleet ik in het sprookjesachtige Cappadocië. Voor zij die er niet eerder van gehoord hadden, werp hier even een blik en gaap naar een van de cultuur- en natuurhistorische hoogtepunten in Turkije. Ik had sinds de zwarte zee mijn pijlen gezet op deze bestemming om vanaf daar verder te kijken - en zo geschiedde. In Cappadocië heb ik me nog een aantal dagen vergaapt aan alle pracht en praal in de omgeving om vervolgens gisteravond 12u op de bus naar Ankara te stappen. Op het vliegveld wist ik nog een ticket te bemachtigen van 9:10 deze ochtend, en om 12 uur Nederlandse tijd land ik weer op het vlakste stukje land op deze planeet. Deze blog zal - voor mijn eigen genot en ieder die dat leuk vind om te delen - nog flink aangevuld worden met foto's en verhalen die door mijn pen vloeiden, maar waarvoor ik nog geen tijd vond dit op het internet te zetten.
Alvast concluderend: Turkije is fantastisch - wat mij betreft een must voor iedereen die ook maar enige interesse heeft in hoe een 'moderne' (; seculiere; Westerse) samenleving op een Islamitische grondslag eruit ziet. Over een week of wat zal ik dit stukje wat verder uitwerken, voor nu weer even genieten van thuis :).
